Kaçak Öğrencinin Okul Sevdası

Konu: Kaçak Öğrencinin Okul Sevdası C.tesi Ocak 14, 2012 7:34 pm

Naparsın işte, okula cadı olarak almazlarsa insan olarak gelirsin. Kendini gizlemenin zorluğu olsa da Loretta "Haydi Cadılar Okula" kampanyasını destekleyerek okula kaydını yaptırmıştı. Okulda gizlenmesi gerekliydi ama bu küçük bir ayrıntıydı. Gece cadılık eğitimi gündüzse normal okulun yoruculuğunun yanında sosyal olmayı başarması da taktire şayandı.

Yine de bu yorucu tempoda kendine ayıracak zamana ihtiyacı vardı. Bu yüzden son dersten çıktığı zaman küçük çantasına tıkıştırdığı müzikçalarıyla okuldan ayrıldı ve ormanlık alana doğru yürümeye başladı. Güneşin batmasına hala birkaç saat vardı, bu yüzden pek de acele etmiyordu. Ormanın yanına geldiğinde gözüne çarpan küçük patikaya doğru yöneldi. Kenarındaki çiçekler ve çam ağaçları sayesinde yol gayet ilgi çekici görünüyordu.

Bu çekici yolda başına ne geleceğini nereden bilebilirdi ki zavallı Loretta?

Konu: Geri: Kaçak Öğrencinin Okul Sevdası Paz Ocak 15, 2012 11:41 am

"Lorii~" diye bağırarak platform topuklularıyla koşmaya başladı. Kadınlık hormonlarının ona doğduğu anda bahşettiği bu topuklularla, makyajla veya taşıması zor elbiselerle savaşmakta zorluk çekmeme torpili ne hoş şeydi ama... Birazdan gireceği toprak yol ne kadar çetin olursa olsun mega zırhlı topukluları muhtemelen sinirlerini germeden ilerlemesine yardım ederdi.
Kaşları hafif çatık olmasına rağmen o kadar da stresli bir ifadesi yoktu. Salık saman rengi saçları omuzlarını yalıyor, okula hiç de uymayan giysilerinden yalnızca önü açık hırkası vücudunu sarmakta diretmiyordu. Okul dışı bir saatte ne diye kendini üniformayla boğmak zorundaydı ki? Tanrı aşkına, kendisine avlamak için deli gibi çalışan avcılarla dolu bir okula girmişti. Kurallara fazla bağlı birisi gibi görünüyor olamazdı herhalde?

Güneş varolan tüm dişileri ezercesine nazlıydı. Öğle saatlerine ulaşmış olsalar dahi ocak ayına nasıl bir ev hanımlığı yapıyorsa, utana sıkıla bir bulunların ucundan ışığını salıyor, bir eteklerini çekip saklambaç oynuyordu. Soğuktu. Camdan bir çiçek biblosunun donukluğunu giyinmişti doğaana. Camın asaletine Cecile de hayrandı pekala ama... Ocak ayı da bu kadar soğuk olmak zorunda mıydı? Burun deliklerinden içeri girip nefesini esir alarak ciğerlerini kilitliyordu aldığı her solukta. Bulutlar yağacak karı kendilerine saklamışlardı da sadece soğuk kaçabilmişti bu bulut istilasından sanki. Kuru soğuk görünmez iğneleriyle acımadan vuruyordu onu.
"Sanırım burada öleceğim! Lori- ah Lori! Yedek eldivenin var mı?!" diye seslendi Loretta'nın arkasından sesine melodik bir tını vererek. Çıkarken kafasına şapkasını geçirmişti fakat kaşmir paltosundan başka bir şey giymeyi akıl edemememişti kapı kapanmadan önce. Neden camdan bakıldığı gibi görünmezdi ki hava zaten? Arkadaşına yetişince en durup titreyen elleriyle paltosunu düzeltti. Hırkasının açık iki ucu kapatmadığı paltosunun önünden sarkıyordu. Sonunda güzellik soğuğa yenilince o da soğuktan hissetmemeye başladığı parmaklarıyla bir bir düğmelerine kapatmaya başladı.
"Az daha sıkıntıdan patlayacaktım." dedi sıkıntısını verdiği nefesle belli etmek istercesine. Gözlerini döndürdü yuvaları içinde. "Uaaah~" dedi düğmeleri bitince yüzünü yukarı çevirerek. "Kardelenlerin açacağı zamanı aşkla bekliyorum!"

Konu: Geri: Kaçak Öğrencinin Okul Sevdası Paz Ocak 15, 2012 3:02 pm

Patikaya girdiğinde duyduğu sesle irkildi birden. Bu sesi duymak garip gelmese de pek de bekliyor değildi. Sonuçta bu dinlenme zamanıydı, dedikodu zamanı değildi. Sese doğru dönmeden önce yüzündeki şaşkınlık ifadesini sildi, şaşkın görünmek ona hiç yakışmıyordu. "Cecile! Üşüyorsan sıcak bir şeyler giymelisin.. Eğer ince giyinirsen şimdiki gibi milletten eldiven dilenirsin. Emin ol ki herkesin eldivenleri güzel olmuyor. Puantiyeli ve fırfırlı eldivenlerle ortada dolanmak hoşuna gider miydi?" Arkadaşını öyle bir eldivenle düşündü de... tam bir facia olurdu. Öyle eldivenler giyeceğine mor puantiyeli kirli beyaz bir gömlek giyseydi daha tatlı görünürdü hani..

Başını onaylamazcasına hafifçe iki yana doğru salladıktan sonra küçük çantasının fermuarını açıp içini karıştırmaya başladı. Küçücük çantasına sığdırmayı başardığı onca takı ve makyaj malzemesinin arasında kaybolmuş siyah tüylü eldivenlerine ulaşıp çantanın içindekileri dökmeden eldivenleri dışarı çıkarmayı başardı ve Cecile'e uzattı. "Her ne kadar üstündekilerle pek uyumlu olmasa da şimdilik idare et..." Kimse onu bu eldivenleri takarken görmediği sürece renklerin uyumluluğunu çok önemsemezlerdi herhalde. Tabi insanların olduğu bölgeye tekrar giriş yaptıklarında eldivenleri çıkarmasını söylemeyi unutmamalıydı.

Çantasını kapattıktan sonra geri dönüp patikada yürümeye devam etti. Ayakta dikilerek üşümek gerçekten eğlenceli olmuyordu. Nasıl olsa buraya kadar gelen yolun gerisinde de onu takip edebilirdi. "Pekala dostum... Sıkıldıysan eğlenecek bir şeyler bulabiliriz." Sözlerinden sonra bir şeyler ararmış gibi umutsuzca etrafına bakındı.. "Uf, ne yazık ki etrafta pek de eğlenceli bir şeyler yok. Sende sıkıntı giderecek şeyler var mı?" Cümleten yapacak bir şey olmaması acıdır.

Konu: Geri: Kaçak Öğrencinin Okul Sevdası Paz Ocak 15, 2012 3:42 pm

Arkadaşı çantasını karıştırırken o da heyecanlı heyecanlı parmak ucunda çantayı süzüyor, nereden geldiğini bilmediği bir şarkı mırıldanıyordu. Loretta!nın eldivenini alınca açıldı ağzı bir sırıtışla. "Whoa~ Hiç cool değil!" dedi haylaz bir ifadeyle. Eldiveni eline geçirirken parmak ucunda çıkıp durmaya devam etmişti. "Lo-ri~ geçen şehre indiğimizde gördüğümüz şapkalardan alsak ya? Hem kulakları da kapatıyorlardı. Bu havalarda sıcacık tutacağına eminim!" Eldiveni giymeyi bir an durdurup arkadaşının arkasından kendini onaylarcasına başını yukarı aşağı salladı. Yeniden konuşmaya döndüğünde Lori'nin duyması için sesini yükseltmesi gerekmişti. "Uzun saçlarını hafif kıvırtarak öne attırınca çok güzel durabilir o şapkalar!"
Sonunda eldiveni de eline geçirdiğinde, hafifçe koşarak yeniden yanına gitti Lori'nin. Hafif nemli gibi duran patika boyunca yürürken topuklu ayakkabının ormanda yürüyüş için o kadar da iyi olmadığını düşündü bir anda. Fakat ne yazık ki Lori'nin sihirli çantasında bir de düz taban ayakkabının olmadığına emindi... Ellerini umutsuzca paltosunun ceplerine soktu.

"Hey hey hey! Ağaçların arkasında yaramazlık yapan öğrenciler bulur muyuz dersin? Mutlaka sen de duymuşsundur dedikoduları. Hani çiftlerin ormana girip boş zamanlarını ormanda birlikte bir şeyler yaptıkları..." Sol ayağının topuğunu yere sertçe vurup kıkırdamaya başladı. "Bizi görünce telaşa kapılışlarını düşünsene. Tabii, yatakhanelerde hava atarak sevgililerini anlatırken iyiydi~" Sevgilisi olmadığı için kederli değildi. Sadece saatlerce sevgililerini bir süper kahraman gibi anlatan o avcı kızlar sinirlerini bozuyordu. Hem de çok... Yaptıkları mübalağalar bir tiyatro oyunundaki sahte görünüşlü tonlamalardan beterdi. Kim böyle insanların kahrını çekerdi ki?
"İçecek bir şey getirseydim bir kütüğe oturup muhabbet ederdik. Bilirsin işte. Klişe kuşların sesi ve huzur muhabbetleri. Amaa~" Muzip bir şekilde kaşlarını çatarak zıpladığı gibi Lori'nin önüne geçti. Suratında çok iyi bir planı varmış gibi görünen iyice yayılmış bir gülümseme oturuyordu. "Geçen hafta Grenden'e ilana yanıt olup olmadığına bakmak için gitmiştim ya... Bak bakalım Yaşlı Jack'ten ne aldım!" Yaşlı Jack kapısını sürekli ağarttığı bir simyacıydı. Ondan aldığı ufak şaka eşyaları, minik kimyasal illüzyonlu eşyalar epeyi komikti nihayetinde. Eşi bir cadı olduğu için sadece yüzeysel "bilim sihri" malzemeleri de satmıyorlardı. Sattıkları şeyler sağlam şeylerdi.
Ellerini paltosunun ceplerine soktu heyecanla. "Bunları yanımda getirdim." dedi sonunda aradığını bulunca cebinde.

Cebinden çıkardığı iki yuvarlak işlemeli şeyi Lori'ye uzattı. "Ah- bir de merak etme. Tehlikeli şeyler değil. Sadece görsel kıvılcımlar çıkartıyorlar." dedi bilmiş bilmiş Lori'nin tam yanına geçerek. "Bir çakmakla şu siyah çöküntü yerlerini yak. Siyah yer kızıla döndüğü gibi havaya fırlat. Yoksa elinde patlar. Bak işte o zaman biraz tehlikeli olabiliyor."
İkinci topu Lori'nin eline tutuşturmasının ardından çakmağını da çıkarıp fırlatmak için hazır vaziyette tuttuğu topun altına getirdi. İki kere çaktı çakmağı. "Yakıyorum~ Yak-tım!" dediği gibi temelli yaktı çakmağı. Birkaç saniye içerisinde kızıla dönen siyah çöküklüğün rengi tüm işlemelere aktı. Topun işlemeleri kızıla bürünmeden önce çoktan havaya fırlatmıştı bile Cécile topu. Havaya doğru süzülen top ufak bir patlama sesi çıkartmasının ardından etrafa yayıldı. Kıvılcımları büyüdü, bir şekil halini aldı. Süzülerek etraftaki ağaçları yalarcasına sıyıran anka motifli kıvılcımlar her objenin yanından geçişlerinde birkaç kıvılcım yere bir su damlası şeklinde sürüne sürüne düşüyordu. Sonunda Anka motifi yere çok yakın bir dönüş yapıp havaya çıktı, patladı havai fişek gibi. Siyah motiften geriye sadece yerde üzerinden duman çıkarak yanmış bir top ve yere süzülen altın rengi sim gibi duran kıvılcım izleri kalmıştı.
"Nasıl?! Mükemmel değil mi?" dedi heyecanla Lori'ye bakarak.

Konu: Geri: Kaçak Öğrencinin Okul Sevdası Ptsi Ocak 16, 2012 6:44 pm

Şu süslü püslü cadı eşyalarına bayılıyordu. Belki de cadı olmanın en iyi yanı kolay şeylerle hayatını güzelleştirebilmekti. Özellikle estetik şeyler açısında büyülü şeylerin oldukça yardımı dokunabiliyordu insana. Cecile'in getirdiği bu müthiş gösteri belki de en iyilerindendi. Arkadaşının nereden alışveriş yapacağını bildiği kesindi. Sonuçta Lori yanlış kişilerle arkadaşlık yapacak biri değildi. En azından çoğu zaman yanlış kişilerle arkadaşlık yapmazdı. Ya da isteyerek yapmazdı.. "Mükemmel şeyler bu kadar güzel durmuyor. Grenden'e bir daha gidişinde birkaç tane daha al bunlarda." Elindeki küreyi parmaklarının arasına alıp bir kaz kez çevirdikten sonra yüzüne yaklaştırıp üstündeki işlemelere dikkatle baktı. Aklına gelen fikir benliğini cezbetmişçesine sinsi sinsi gülümsedikten sonra küreyi cebine koyup arkadaşına döndü. "Şunları avcı kızların odasına atsak ya. O anda yüzlerinde oluşacak dehşeti görmek tüm acılarımızı dindirebilir bence." Hayır hayır, sadistlik filan değildi bu duygu. Sadece cadılığın bir yan getirisi. Her ne olursa olsun kişi açısından pek de kötü bir getiri olduğu söylenemezdi. Sonuçta eğlenceliydi. Mühim olan hangi açıdan bakacağını bilmek.

"Annemin geçen yaz Fransa'dan getirdiği iskambil kartları bile bu kadar iyi değildi. Şapşallara geçmişlerini doğru bilip gelecek hakkında dudaklarını uçuklatacak saçma sapan şeyler söylemem gerçekten eğlenceliydi. Elisia'nın sevgilisinden ayrılmasını sağlamam da cabası." Ne kadar anlamlı anıları olmuştu daha şimdiden şu okulda. Üstelik bu güzel anılarla bile kimse onların kimliklerini çözememişti. Avcılar yüksek düzeyde aptallık kapasitesi taşıyorlardı.

Cecile'in elini kaptı ve hemen yanında duran ağacın arkasına girip kızı peşinden sürükledi ve ağaçların arkasından yürümeye başladı. "Eğer birilerini görmemizi istemedikleri bir pozisyonda yakalamak istiyorsak ortada durup 'Biz buradayız millet!' diye bağıramayız değil mi?" Bu ani konu değişikliğini önemsemez bir tavırla kaşlarını kaldırdı Loretta. Ardından gözüne Cecile'in platform topukları takıldı. "Ah, tanrım! O topuklarla ormanda nasıl yürüyebiliyorsun sen?" Hiç yoktan Loretta dolgu topuklu çizme gitmeyi akıl edebilmişti. Havaya göre giyinmek önemliydi canım~ Kızın hala tutmakta olduğu elini bırakıp ağaçların arasındaki geniş açıklıklarda yürümeye başladı. "Yine de yorulunca ya da bileğin burkulunca kendini bana taşıtmadığın sürede sorun yok."

Konu: Geri: Kaçak Öğrencinin Okul Sevdası Ptsi Ocak 16, 2012 8:30 pm

Lori birkaç tane daha almasını söyleyince gözlerini yumup kabul edercesine başını aşağı yukarı salladı. "Farklı hayvan motifli olanları da var! Dükkana girdiğimde ufak bir çocuk kıvılcımdan yavru bir kediyi kovalıyordu." dedi gülerek. Grendan'da gözünün kaldığı çok şey olmuştu. Eh, hepsini bizzat Lori'ye göstermeyi istiyordu. Haftalığını yeniden aldığında okul olsun olmasın onu kolundan tuttuğu gibi Grendan'a götürecekti.
Ellerini yeniden paltosunun ceplerine soktu. Suratında geniş bir gülümseme vardı Lori'yi dinlerken. Sesli bir kahkaha attı diğer avcı kızları düşününce. Öyle kibirli kızlarla karşılaşmıştı ki yatakhanede, onları korkmuş halde görmek en cani cadının işi olsa dahi masum sayılırdı. "Akademide bir kırmızı alarm çıktığını düşünsene! Belki de akademiye dadanmış bir hayalet cadı hikayesi yaymalıyız. Böylece yaptığımız her şeyi ona yıkarak kurtulabiliriz. Hiçbir profesör hayalet hikayelerine kafa yormaz." Evet, gayet uygun bir plan gibi duruyordu ona. Avcı kızlar diyordu ya, hepsi şapşaldı. Anlattıkları alda oltaya takılacaklarına emindi.

"Whoa~ Öyle deme. Limerickli cadıların paraya para demediğini duymadığını söyleme bana. Her cadının para kazanmakta en zahmetsiz yolu falcılıktır. Belki biz de seyyar bir dükkan açmalıyız... Ailem harçlık konusunda gerçekten çok acımasız." dedi yanaklarını şişirerek. Sahi, hiç etraftaki fiyatlardan haberdar değil miydi ailesi? Alışverişe çıktığında hangi vitrine baksa ille beğendiği şey ceplerini kurutacak bir fiyatta oluyordu. "Ayrıca Elisia'nın sevgilisinin onu gerçekten sevdiğini düşünmüyorum. Kızın suratında ciddi bir orantısızlık mevcut. Sanırım Tanrı onu yaratırken sarhoştu." Bir elini beline koymuş kibirli kibirli kıkırdadı olduğu yerde. Hayır canım, kaba davranmıyordu kızcağız karşı. Sadece gördüklerini söylüyordu o...

Loretta tarafından kenara çekildiğinde kaşları merakla kalkmış, başı kenara doğru eğilmişti onu dinlerken. Konuyu öğrenince suratında haylaz bir sırıtış peydahlanmıştı bile. İşaret parmağını flört eder gibi dudaklarının önüne getirdi sinsi bakışları tahtına kurulurken. "Sssh. Adımlarımı duyacaklarsa ben de çıkartırım." Biraz eğlence kimsenin ayaklarını çürütmezdi ne de olsa... Sessiz olmaya çalışsa dahi kıkırdamaları arada taşıyordu. Hafifçe eğilerek iki topuklu ayakkabısını da çıkarttı. Topuklularını parmağıyla tuttu doğrulduğunda Lori'ye bir göz kırparak. "Hadi aşık avlayalım!"

Konu: Geri: Kaçak Öğrencinin Okul Sevdası Ptsi Ocak 16, 2012 9:29 pm

Bu havada ayakkabıları çıkarmak mı? Büyük gelişmeler fark ediyordu arkadaşında. Yine de ayakkabısız bir şekilde ormanda dolaşmak o kadar mütiş olmasa gerekti. "Keşke sana verecek ayakkabılarım olsaydı ama ayaklarımdakileri çıkarmak pek eğlenceli olmaz. Hatırlat da haftaya sana bot almaya çıkalım. Bir de yeni bir çift çorap." Sonuçta çamurlu bir ormanda ayakkabısız yürünürse çoraplar da mahvolurdu. Ne zor işmiş şu orman olayı~

Ormanda sevgili avlama olayı güzel bir hobi olabilirdi. Arada bu olayı kamerayla da denemelilerdi. Oldukça eğlenceli bir film çıkabilirdi ortaya. Ağaçların arasındaki tökezleyerek ve bazı ağaçların köklerine takılarak ilerlese de düşmeden ilerlemeyi başarabiliyordu. Her ne kadar birileriyle karşılaşmayı gerçekten istese de pek kimseyle karşılaşabilecek gibi görünmüyordu. Hangi kafası güzel insanlar bu havada ormana gelip de fingirdeşmek isterdi ki? Problemli değillerse böyle bir şey yapmazlardı herhalde. "Ooo, Cecile! Sence gerçekten birilerini bulabilecek miyiz?" Çok fazla maymun iştahlı biri olması kötüydü galiba. Ormanda insan avlamanın zorluğu da gerçekten fazlaydı. Birilerini takip etmek daha kolay olabilirdi.

Tam Cecile'e dönmüş de ağzını açıp yaptıklarının saçmalığından bahsedecekti ki duyduğu bir sesle irkildi birden. Kıkırdama sesi miydi bu duyduğu gerçekten? Öyle olması gerekliydi. Kulağını biraz daha kabartıp iyice dinlediğinde fısıldaşmalara benzer sesler duymaya başladı. Bugün kesinlikle şanslı günleri olmalıydı. Cecile'e iyice yaklaşıp sesini kıstı. "Patikada birileri vaaar~" Ağaçların arasından kafasını hafifçe uzatıp gelenlere baktı. Çift oldukları gülüşmelerinden ve hareketlerinden oldukça belliydi. Bu sefer gerçekten büyük bir eğlence çıkmıştı şanslarına.

Konu: Geri: Kaçak Öğrencinin Okul Sevdası Salı Ocak 17, 2012 5:52 pm

Bunu yaptığı için kendisini asla affetmeyecekti.
Daha önce hiç düşünmemişti o iğrenç çamura çorabıyla dokunduğu anda hissedeceği iğrenme duygusunun bu denli derin olacağını. Belki de bastığı yerin katılık oranıyla hissettiği iğrenme oranı birbiriyle ters orantılı iki şeydi? Evet evet, ne kadar alakasız şeyleri düşünürse o kadar katlanılabilir oluyordu. Bu topuklu ayakkabıyı çıkartıp yürümek yazın yapıldığında epeyi eğlenceli bir eylem değil miydi? Yanlış hatırlamıyordu değil mi?
"Eek! Kabul kabul! Şehri bu haftasonu bir güzel turlamalıyız." dedi suratına iğrendiğini gösterebileceği her türlü mimiği saldırtarak. "Hatırlatsana, şehre gittiğimizde bir ara Londra'nın her kaldırımını öpeyim." Medeniyet sahip olduğu en mükemmel şey olmalıydı herhalde? Saçlarından sonra demeyi isterdi fakat şu durumda saçlarını ve fiziğini bile ikinci plana atıyordu.

Birilerini bulabilecek miydi? Ultra inatçı olmasaydı kendisini salak diye nitelendirebilirdi. Zira o da bundan pek emin sayılmazdı. Dudaklarını büküp bata çıka ilerlemeye devam etti sadece. Bu soğukta oynaşmaya gelecek sazanlar gerçekten yakalayabilirler miydi- Ah, ne diye eğlencesinden şüphe duyuyordu ki?! Kremalı aşıklar da tam bu nedenle ormanda yalnız olacaklarını düşünüp ormana dalarlardı ya!
"Eğer bulamazsak... Yaz gelene kadar odadan dışarı çıkmayı düşünmeyeceğim." dedi kararlı kararlı etrafına bakınarak. Eğer oralarda aşık çift varsa ve önüne çıkmazsa okulu patlatma gibi bir girişimde de bulunabilirdi canım.

Ormanın derinlerine indikçe karşısına çıkan yokuşlar da artıyor, yer yer semaya uzanan ağaçlar arasında benzerlik yüzünden çember çizdiklerini düşünüyordu. Ormanda kaybolmak hiç de zahmetli olmasa gerekti... Patikayı arkalarında bırakalı çok olmamıştı ki Lori'nin uyarısıyla heyecanla kalktı göğsü. Sırıtarak eğildi gizlenmesine yetecekmiş gibi. Çoktan çekilmez bir vaziyete erişmiş ayaklarında parmak ucuna çıkıp ses çıkarmamaya gayret ederek patikaya en yakın ağacın kenarındaki çalılığa eğildi. Eli Lori'nin omzundan çekilmemişti. Bu nedenle eğildiği zaman iyice ona yaklaşmış, o da birkollarını göğsü önünde birleştirerek bir tavşanın sığınması gibi omzunu Lori'ye yaslanmıştı. Yep. Dedikoduları kanlı canlı karşılarındaydı işte. Lafını geri alıyordu. Çamurlu çorap buna değerdi. Şanslı gün, dondurucu soğuk bile olsa vazgeçilmezdi.

Böyle de dönek lanet okuma fantezileri vardı işte.

Sevgililer -utançtan mı soğuktan mı bilinmez- kırmızı suratlarıyla birbirine sokulmuş patikada ilerlerken tek tük konuşuyor, durumun nereye gideceğini tedirginlikleriyle söylüyorlardı sanki. Laubali bir şekilde kolunu atmış olsa dahi çocuk etrafında rahat durabilecekleri bir yer için bakınıyordu her iltifatından sonra. Kızın şen, profesyonel kadınsı kahkahalarına bakılırsa o da gidecekleri durma noktasını bekliyor gibi duruyordu. Derken yüzleri daha görünür oldu... "Dalga geçiyorsun!" dedi bastıra bastıra fısıldayarak. Gözleri irice açılmıştı kızı tanıyınca. "Eve! Fırtına mı çıkacak diye kontrol et Lori, çünkü bu gerçekten Eve!" Atacağı kahkahayı durdurabilmek için ellerini hızla ağzına götürdü. Kahkahasının nefesi elinin kenarlarından taşmış, ufak kıkırdayışları kendi sınırlarını aşmamak taktirde duyulmuştu.
Öğretmenlerin gözdesi, attığı nutuklarla ünlü Eve! Ormanda yaramazlık yapmaya mı gelmişti örnek öğrenci? Hayır, bugün şanslı günleri değildi. Bugün kutsal bir gün olmalıydı... Belki de sınıfta parlatıcısını tazelerken azar işittiği bu şıllıktan intikamını almalıydı?

Önce kız çocuğun önüne geçip flörtçül bakışlarla ellerini paltosunun yakasının önünden soktu. Çocuğun ıslığını duyunca kahkahasına hakim olmak için verdiği çaba somut bir şekilde yüzünden okunabilirdi. Kızarmıştı. Soğuktan değil, nefesini tutmaktan. Muhtemelen yanaklarının rengi, böyle devam ederlerse mora da dönecekti...
Sonunda bakışlarıyla birbirlerini yemeleri bitince dudakları birleşmiş kenara geçmeyi düşünmeden patikanın ortasında öylece yiyişmeye başlamışlardı.
"Ben. Buna. Dayanamıyorum." dedi ellerini önüne doğru açarak. Gözleri hala şen bir şekilde açık, keyiflerini nasıl bozsa diye hayalgücünü zorluyordu. "Bu zevki sana devrediyorum." dedi Lori'ye bakarak pis pis. O yüzünü yeniden patikata çevirdiğinde, çoktan Eve'in paltosu kenara fırlatılmış, ismini bilmediği oğlan ağaca sırtını dayamıştı bile. "Sözümden dönmek istemem ama- kimin umurunda. Kendimi tutamayacağım. Özür dilerim Lori~" dediği gibi çalılıktan geriye doğru ilerleyip biraz daha ötedeki çalıları kıpırdattı. Elini ağzının kenarına koyup sırtını dikleştirdi. "Profesör! Sanırım aradığınız kuşu gördüm!"

Konu: Geri: Kaçak Öğrencinin Okul Sevdası Salı Ocak 17, 2012 7:09 pm

Örnek Öğrenci Nasıl Kaltak Oldu? adlı sinema filmini yakında tüm sınıflarda, koridorlarda ve özellikle de yurt odalarında canlı olarak görebilirdiniz. Zira bu tanık olması imkansıza yakın fırsat önünüze gümüş tepsiyle konulduğu halde kullanmazsanız insanlar size aptal demekle yetinmezler, ağızlarına geleni söylerlerdi. Zaten kimse bu esrarengiz olayı çok sevgili okul arkadaşlarına anlatmayacak kadar kötü niyetli ve acımasız olamazdı... Tabi sevgi böcüklerinin tüm hayallerini yıktıktan sonra. Üzgünüz Eve, sevgilini ormana atarken biraz daha dikkatli olman gerekirdi~

Ava çıkma fikri yüzünden Cecile'in boynuna atlayıp onu sevinçle boğabilirdi. Kahkahasına hakim olsa da yüzündeki kocaman sırıtış üst üste dünyanın en güldüren filmlerini izlemişten beter bir hal almıştı. Naparsın, mutluluk.
Oyunu erken bozduğu için içinden bir an için arkadaşına kızmak gelse de o salakların yüzündeki korku -özellikle de Bayan Örnek Öğrenci'nin renginin kırmızıdan beyaza dönmesi- ve Eve'in paltosunu kapıp birden çocuktan uzaklaşması insanın içinde oldukça fazla kahkaha atma isteği oluşturuyordu. Oyuna katılma isteğiyle sesini yükseltip kalınlaştırdı. "Profesör! Bence patikanın ilerisine gidelim... Orada kuş yuvaları gördüğüme eminim." Eve'in sözde profesörden ne kadar korktuğunu fark eden sevgilisi (ya da her neyiyse işte) hayallerinin bozulmasını istemiyor olacaktı ki yaslandığı ağaçtan ayrılıp kolunu kızın omzuna atmış ve onu patikanın diğer tarafına doğru yöneltmişti bile. "Hiç yoktan yolu ortasında sevişilmeyeceğini anlamış olmaları gerek canım. Ormanlık alan daha romantik oluyordur."

Onların gitmesine izin verdikten hemen sonra patikaya çıkıp avlarının peşinden diğer ağaçlığa daldılar. Hızlı ilerlemelerinde sorun olmasa da biraz daha bu eğlencenin zevkini çıkarmalarını tercih ederdi Loretta.
Ağaçların arasında ilerlerken avlarının ileride olduğunu görünce bir ağacın arkasına geçip daha iyi görebilmek için biraz daha boynunu uzattı. "Kızı ağaca dayadı.. Dur... Elini yanına koydu! Ne sanıyor bunlar, romantik bir filmde oynadıklarını filan mı? Hay bin Merlin'in kazanı, Eve'in şu surat ifadesine baksana.. Heyecandan patlayacak gibi görünüyor." Kızın halinden cadısal bir şekilde aşırı keyif alırken Cecile'e doğru eğilip yaklaştı. " Cep telefonun yanındaysa şunlardan bir iki poz al." Ardından daha demin arkadaşından aldığı işlemeli küreyi cebinden çıkarıp avucunda tuttu. "Sonra bana çakmağı ver de şu güzel peri masalını cadı masalına dönüştürelim tatlım." İnternette tıklama rekorları kırabilecek bir sahne yaşayabilirlerdi. Güzel gün diye buna denirdi.

Konu: Geri: Kaçak Öğrencinin Okul Sevdası Cuma Ocak 20, 2012 12:48 pm

Ah o surat ifadesi... Elleriyle ağzını kapadı kahkaha atmamak için. Daha ileri gitmelerini bekleseydi belki de kahkahasını tutamayacak, daha büyük telaşını gördüğü gibi yerlere yatacaktı demek?
"Ne romantizm! Araya trajedi girmezse ben aşka nasıl aşk diyeyim? Her büyük sevgilinin arası ayrılır nihayetinde." dedi doğrulurken onların gittiği yeri görebilmek için. Bir eli Lori'nin kolunu tutuyor, onun peşinden iki şapşallarının peşinden yürüyordu daha fazla pisliğe batmamaya dikkat ederek. Eh epeyi zordu esasında. Patika kenarlarında çamurlar birikmiş, o da daha kuru yerlere atlayana kadar gözleriyle yeri süzmek zorunda kalmıştı. Daha beteri ise soğuktu. Soğuğun parmaklarını bir bıçak gibi keseceğini nereden bilebilirdi ki... Adeta ayak parmaklarının birbirine yapıştığını hissediyordu. Ya da birbirlerinin üzerine çıktığını... Aslında iki tanımdan hangisini keyfinin seçeceğini bilmiyordu zira iki şekilde de sinir bozucu bir şekilde çekilmezdi. Mega sinirbozucu bir şekilde... Belki de ilk avı yakaladıklarına göre ayakkabılarını giyebilirdi? Meh, bu sefer de çoraplarının çamuru ortamı gerecekti muhtemelen. Ayakkabı içerisinde çamur sıkılırken adeta o çamurun tenine değmiş gibi hissettirdiğini düşündü de... Evet, böyle rahattı. Biraz daha katlanıp odasına dönecekti nasıl olsa. Fazla durmazlardı değil mi?

Sonunda kendi kendine söylenmeyi bitirip iki şapşal görüş açılarına girince iki yanındaki saman sarısı saçlarını geriye attırıp avına odaklanmış bir aslan gibi dikkat kesildi. Kendini yeniden Lori'nin omzuna yaslamıştı parmak ucuna çıkıp. Ağacın kenarından ikiliyi izlerken Lori'nin her durum bildirisinde sırıtışı büyüyor, suratına kan geliyordu adeta. Hayır, onlar kaşınmıştı. "Ne zamandır 16 yaşındasın Edward?" dedi elini göğsüne koyarak rol yaparcasına. Arada cadı fantezisi de yapıyorlar mıydı acaba?
Lori'den emri aldığı gibi elini alnına götürüp selam verdi. Hızla sırıtarak palto ceplerini karıştırmaya başladı. Sonunda bulunca çok kıymetli eşyasını cebinde, hızla dönüp sırtını dayadı ağacın gövdesine. Titreyen ellerini soğuktan pek hissetmese bile hırsla bir sahne kaçırmamaya gayret ederek açtı fotoğraf çekme modunu telefonunun. Pek kaliteli olmasa da kimin kim olduğu o çözünürlükten de anlaşılırdı herhalde.
Dudağını ısırarak göz kırptı Lori'ye. Yeniden cebine daldırıp elini az önce yaktığı çakmağı Lori'nin eline tutuşturduğu gibi yeniden kafasını ağacın yanından çıkarttı. Daha fazla söz etmeye gerek duymadan telefonunu çiftin net göründüğü yere kaldırıp kararlıca çattı kaşlarını. Gün yüce intikam günüydü. Çektiklerini kontrol etmeden tuşa basıyor, daha iyi çıkması için parmak ucunda durarak ayaklarına biraz daha işkence ediyordu.
"Belki de paparazzi olmalıyız." dedi fotoğrafları çekmeye devam ederken.

Konu: Geri: Kaçak Öğrencinin Okul Sevdası Ptsi Şub. 06, 2012 7:33 pm

Üzmek istemezdi (!) aslında çok sevgili okul arkadaşlarını ama eğlence ihtiyaçtı sonuçta. Cecile fotoğrafları çekerken Loretta da gayet eğleniyordu, çifte belli etmeden biraz daha yaklaştı. Ardından arkadaşına dönüp çok ses çıkmaması için gayret ederek mırıldanıp anlaşılmak için dudaklarını iyice oynattı. "Video moduna geç, gösteri başlasın." Gerçekten güzel bir gösteri olacak gibiydi.

Elindeki küreyi çakmakla tutuşturup çiftin tam önüne attı. İçlerindeki ne olacağını bilmeyen şaşkınlıkla yere düşen şeye döndü zavallı gençler. Kürenin üstündeki işlemeler aynı şekilde boşalttı küreyi. Bu sefer dışarı çıkan bir ejderhaydı.. -Ki çok büyük bir boyutta olmasa bile önlerindeki salakları korkutmak için yeterliydi bu boyut. Eve bir çığlık atıp oğlanın yanından sıyrılmıştı. Çocuksa Eve'den daha korkmuş gibi görünüyordu. Etrafa ateş saçıyormuş gibi görünen öylesine şeyler bu kadar korkutuyor muydu ya insanları? Ejderha havada birkaç tur atıp ateş püskürttükten sonra yere konup kanatlarını çırptı ve ardından rüzgarda savrulurcasına yok oldu. Tabi bunlar olurken avları çoktan avazları çıkana kadar bağırmaya devam ederek kaçıyorlardı. Büyük ihtimalle ejdarhanın yok olduğunu fark etmemişlerdi bile.

"İşte bu kadar eğlenceliymiş avlanmak. Ola!" O yüz ifadeleri ve çığlıklar paha biçilemezdi zaten! "Biraz daha takip etsek mi yoksa korkularını kalplerine gömmelerine izin mi versek?" Her ne kadar korkularından aylarca kurtulabilecekmiş gibi görünmeseler de..

Konu: Geri: Kaçak Öğrencinin Okul Sevdası Perş. Şub. 09, 2012 7:31 pm

Bol bol fotoğraf çekerken alt dudağını ısırdı zevkle. Loretta'dan emri aldığı gibi "Hay hay!" dedi sırıtarak. Telefonunu aşağı indirip video modunu açtı hızla parmaklarını "taptap"lar eşliğinde ekrana dokundururken. Sonunda video modunu açınca tek bir saniyeyi dahi kaçırmaktan korkarcasına hızla döndürdü vizyonunu eve ve harikalar diyarına.
Telefonu yana yatırmış, ekrana odaklanmıştı az sonra yanacak topu, alevlenişini ve şamatayı vizyon dışında tutmamak için.
Gerçekçi olursa bu videoyu yönetimden biri görürse ciddi şekilde başları belaya girerdi. Akademiden atılmayı kastetmiyordu, anında müdür veya diğer sinirbozucu avcı profesörler tarafından öldürülürlerdi. Fakat Cécile bunu pek de umursamıyordu toptan çıkan motif havalanırken. Akademide dalga geçilmese de Grenden'da çok iş göreceğine emindi. Hem, hala elinde iş kırıştıran Eve fotoğrafları vardı, değil mi? Daha da sırıttı kazancını düşününce.

Nefesini ciğerleri patlaması pahasına tutuyordu kahkaha atmamak için. Biraz sonra salya sümük veya korkudan ceset beyazlığında müdürün odasına dalacaklar ve cadı saldırısı gibi sözler geveleyeceklerdi. Okul ikonu Eve'in müdürün karşısında düşeceği durumu taçlandırmak için belki de peşlerinden gitmeliydiler. Ama işkence için değil, müdürün yanında onları batırmak için.
"Bize burada bunu öğretmiyorlar mı nihayetinde? Alıştırma yapmak herkesin hakkı." dedi şeytani bir ses tonuyla. Tam ileriye doğru videoyu kapatıp bir adım atacakken bileği burkulup düşüverdi çalıların içine. Gözleri şaşkınca açılmış, bir şey söylemek için ağzı açıldığında dilinin ucunu ısırmış öylece ileriye bakıyordu. "...Sanırım bileğimi burktum." dedi Eve gibi ten rengi açılırken.
Korkuyla az sonra olacakları geçirdi aklından. Sesini yükselterek Lori'nin ayağını sarstı. "Çabuk topun kalıntısını al. Araştırmaya bir avcı göndereceklerine eminim! Yani müdüre şikayet ettikten sonra. Eve'ler." Bileği burkulunca konuşma semptomları da duruyordu demek ki. "Sonra bir el at da kalkıp yemek sonrası tatlımızı yiyelim. Müdüre gidip ormanda yürürken bir çığlık duyduğumuzu, benim de buyüzden düştüğümüzü söyleriz. Ama o zamana kadar- BİLEĞİM ACIYOR!" Diye bağırdı en sonunda yerde, o soğuk yerde daha fazla içinde tutamayarak.

Konu: Geri: Kaçak Öğrencinin Okul Sevdası C.tesi Şub. 18, 2012 1:12 pm

Aksilikler de gelecek zamanı bulmuştu sanki. Şu ormanda takılıp düşülebilecek bu kadar şey olmasa ne olurdu ya?
Hemen arkadaşının dediğini yaparak koştu ve üstündeki şekiller silinmiş olan topu kaptığı gibi cebine attı. Ardındansa Cecile'in yanına geri döndü. Bu kadar bağırmasa daha iyiydi aslında, zira Loretta bile irkilmişti onun sesiyle.

"Kendine biraz daha dikkat etsen ya. Of.. Çok acıyordur eminim."

İçindeki yardımsever arkadaş duygularıyla Cecile'in koluna girip doğrulmasını sağladı ve yavaş yavaş onu yürütmeye çalıştı. Bileğinin kırılmaması iyi olurdu. "Plan iyi. Hem müdür bizden şüphelenmez diye düşünüyorum, hiç yoktan öğrenciyiz. Şimdilik sana iyi bakmamız lazım.. Buradan okula kadar dayanabilecek misin?"

Konu: Geri: Kaçak Öğrencinin Okul Sevdası C.tesi Şub. 18, 2012 4:20 pm

Loretta koluna girince oflaya puflaya, suratını acıdan şekilden şekle sokarak doğruldu. Yaslandı Loretta'ya koluna ahtapot gibi sarılırken. "Dayanırım elbette~" dedi gözlerini döndürerek. "Dua edelim de ormanın fazla içine girmemiş olalım... Yoksa müdürün odasında çıngar çıkartabilirim. İnan, o zaman çok iyi olurum bak." dedi dişlerini sıkmaya başlayarak.
"Hey, şehre indiğimizde düz taban bir ayakkabı alırsam rezil olmam değil mi? Orman için özel hani- AY!" diye bağırdı bir an olsun kolunu tuttuğu elleri gevşeyip de ayağına yük verince. "Hey Lori~ Müdürün odasından sonra da beni revire götürebilirsin değil mi?" diyerek Loretta'ya masum masum bakmaya başladı. Dostlar bunun için değiller miydi ama? Götürürdü değil mi?
"Fuu~" diye bir ses çıkardı ıslık çalarcasına. Henüz arpacık kadar yol katetmiş olduklarını düşünürse ayvayı yediğini kabul edebilirdi değil mi? Lanet Eve, ne zaman onun içinde olduğu bir iş güzel geçmişti ki zaten? "Sen güçlü bir cadısın değil mi Lori? Acımı dindirecek bir büyü biliyorsundur, değil mi?"
Loretta'nın sorusuna cevap verip vermeyeceğini bilmiyordu. Eh, vermeseydi de şaşırmazdı hani. Ama dostu olarak bir torpil geçerse fena mı olurdu yani? İlla ki olmalıydı bir büyü böyle? Neden olmasındı ki?
Topallaya topallaya, ormanın bahçeye çıkan patikasında Loretta'nın kolundan ayrılmamaya dikkat ederek yürümeye devam etti...

Konu: Geri: Kaçak Öğrencinin Okul Sevdası C.tesi Şub. 18, 2012 9:26 pm

Öğrendiği bir şey varsa o da bir daha Cecile'in bileğini burmasına, topuklu ayakkabılarla ormana girmesine ya da mızmızlanmasına izin vermeyeceğiydi. Gerçi duruma göre iyi dayanıyordu ama biraz daha yaralansaydı Cecile'i onca yol boyunca taşıması gerekirdi ve bu da hiç güzel bir şey olmazdı. Daha doğrusu korkunç olurdu. Arkadaşını koruması için iyi bir sebep işte.

"Revir basit iş.. Büyüye gelince.. Sence burada yapmak güvenli olur mu? Birileri fark ederse hiç iyi olmaz. Onun yerine seni kucağımda taşırım daha az zarar gelir." Her ne kadar bu sözleri kendisi sarf etse de Cecile'in kendisini taşıtmaması için elinden gelen her şeyi yapardı. Göründüğü kadar güçlü olmayı geç, göründüğünden bile güçsüzdü. Üstelik kendisi kadar birini taşımayı geç kucaklamayı bile beceremezdi ve bu sefer ikisi de ormanın içinde yığılıp kalırdı. Yazık olurdu kısacası.

Özünde Cecile'in Loretta düşmediği için dua etmesi gerekiyordu. Ki Loretta düşseydi kesinlikle bir yere kıpırdamazdı ve ağlayıp bağırırdı. Şükredin ki mızmız kız ayakta!

Konu: Geri: Kaçak Öğrencinin Okul Sevdası Paz Şub. 19, 2012 12:19 pm

Cesaret çok ironik bir şeydi. Bileği burkulmadan önce her şeyi yapabilecekken şimdi acı büyüsünden korkmak. Loretta'yı yargılamıyordu canım. Kim ufak bir acılı yürüyüşe karşılık ölüm cezasını kabul ederdi ki? Yutkunup gözlerini yumdu. İçinden Eve'e küfür etmek de acısını biraz olsun dindiriyordu.
Kurnaz kurnaz güldü arkadaşına. "Kucağında? Emin misin* ne dediğine dikkat etmelisin Loribella~" Tam kıkırdamaya başlıyordu ki bileğinin acısının yine ortaya çıkmasıyla zevzeklikten vazgeçti.
Hayır, kendini taşıtmayı planlamıyordu. sadece Lorisine takılmak hoştu ve şöyle bir pozisyonda yapılabilecek en sosyal etkinlik de... ne yazık ki buydu.

"Umarım suratını ekşitmezsin sana yaslanıyorum diye. çünkü kilolu değilim, tamam mı? Geçen haftadan beri iki kilo verdim bile." diye boş konuşmasına başladı aldırış etmeden Loretta'ya verdiği yükü. Birazdan lafı Grenden'daki büyü eşyalarına gidecek, oradan konu Grenden'da gördüğü yakışıklı simyacıya kayacak, bir şekilde yolculuk boyunca da hiç susmayacaktı... Kaderin suçuydu canım tüm bunlar. Bileğini burkturmasaydı o da...

Rp bitmiştir.