Bol Sürprizli Bir İlk Gün

Konu: Bol Sürprizli Bir İlk Gün Çarş. Mart 28, 2012 1:52 pm

Saat farkı çok fazla olmamasına rağmen jet-lag hissini üstünden atamamıştı.Hala yorgun ve huzursuz hissediyordu.Halbuki hayatındaki bütün kötülükleri (özellikle de aynasızlara yakalanmadan atınca) insan biraz huzurlu olmalıydı,değil mi? Uçakta huzurluydu aslında,belki de ona huzursuzluğu geri getiren,bir sürü yeni insanla tanışmak olmalıydı.İçinde bulunduğu durum ne olursa olsun,kumaştan özel bir kap diktiği kocaman defteri,kalemlerini koyduğu küçük,şık siyah çantası ve 50'lerden fırlamış siyah elbisesi ve inci kolyesi ile o gün kimse Laila hakkında kötü bir şey diyemezdi.Tatlılığını doruğa çıkarmıştı çünkü.Audrey Hepburn tarzı ilk gün için her zaman idealdir.

Duvardaki hangi öğrencinin hangi sınıfa gideceğini gösteren panoya baktı,neyse ki tarif edildiğine göre gideceği sınıf çok uzakta değildi.Sınıfa girdiğinde ise kimse karşılamadı onu,herkes kendi halindeydi.En arkadaki sıralardan birine oturdu,önündeki çocuğun şaşkın bakışları arasında hokkasını,mürekkebini ve divit ucunu çıkardı.Hangi dersleri alacağını merak etti,dönemin ortasında geldiği için ders mers seçememişti tabii.Yine de müzik ve drama derslerine katılabilmeyi umdu.

İlk ders matematik,aman ne güzel...başını sıraya yasladı ve uyuklamaya başladı.Tam ormanda kendisine çok benzeyen bir peri bulduğu,onunla koştuğu ve ormanın güzel havasını ciğerlerinin derinlerinde hissettiği bir rüya görüyordu ki,yine önündeki tipleme tarafından uyandırıldı.Sınıfın kapısında duran nöbetçi ismini çığırıyordu,ders hala bitmemişti.

''Laila Nikola Sahir,velin geldi.''
Huzursuzluk,olabileceği en şiddetli şekilde geri geldi.Aynasızlar izini bulmuş olmasındı? Ya da daha kötüsü,babası? Derin bir nefes aldı ve ölümüne doğru yola çıktı.En azından Laila öyle düşünüyordu.

Konu: Geri: Bol Sürprizli Bir İlk Gün Cuma Mart 30, 2012 5:34 pm

Yakıp yıkmak Tovia’nın cadılık anlayışı değildi, gücünü daha huzurlu şeylere kullanmayı tercih ederdi o, fal bakmak gibi. Kartlarda genelde ilginç bir şey çıkmazdı, durgun bir yaşantısı vardı nihayetinde. Ancak bir kez bir şeylerin ters gittiğini fark ettiğinde ise peşini bırakmazdı- bu sefer, değişimin sebebini çabuk bulmuştu, uzak da olsa bir akrabası vardı şehirde.

Savaştan beri kendi ailesinden kimseyi görmemişti. Yeni birini görmek buruk bir sevinçten ibaret olabilirdi belki de, ama İsrail’deki akrabalarını aradığında durumun biraz daha zor olduğunu anlamıştı. Çok fazla şey anlatmamışlardı ama… Tovia bir şeylerin kötü gittiğini, İngiltere’ye kaçmış bu çocukla bir şekilde konuşması gerektiğini biliyordu. Aşırı anaç biri sayılmazdı- sadece yirmili yaşların başında gösteriyordu, lütfen ama- ve kendisini ailevi meselelerden çok müziğe adamaya devam etmeyi tercih ederdi… Olaylar farklı bir şekilde gelişmiş olsaydı. Şimdi ailesinden geriye kalanları, uzak akrabalar da olsa, toparlamak zorunda hissediyordu. İşleri yoluna koymalıydı, düzen önemliydi.
Nikola Sahir’di bulması gereken çocuğun adı, Tovia kızıl saçlar dışında onun görünüşünü pek bilmiyordu ama kendisine benzeyeceğini pek sanmıyordu.

Avcı akademisine geldiğinde –çocuk Londra’da gidecek başka bir okul bulamamış mıydı hakikaten?- kendisini velisi olarak tanıtmak en iyi fikirmiş gibi gelmişti, avcı kaynayan binada fazla durmak istemeyip hızlı adımlarla bahçeye çıktığında binadan uzak bir ağacın altında beklemeye başladı kollarını bağlayarak. Gelip geçene pek bakmazken cadı hissiyatı sağ olsun kendi kanından birinin geldiğini fark edince çiçekleri izleyen gözlerini Nikola olduğuna ihtimal vermediği garip tipe çevirdi.

Kızıldı, tamam ama… Beklenmedik yönleri vardı, evet. Sorunun ne olduğunu şimdi az çok anlıyordu?

‘‘Merhaba Nikola.’’ dedi İngiliz aksanlı İngilizcesinin de yardım ettiği mesafeli kibarlığıyla. Ne diyeceğini bilmiyor değildi, sadece… düşünmek istiyordu, ah gerçekten. Beklenmedik şeyler rahatsız ediciydi, ve bu çocuğun görüntüsü tamamen beklenmedikti. Bir süre gözlüklerinin ardındaki keskin menekşe gözleriyle çocuğu süzdü–hayır, yargılayıcı biri değildi Tovia, sadece… Bazı açılardan eski kafalıydı? Derince bir nefes aldı acele etme gereği hissetmeden. Yeni nesil ve onların saçma problemlerinden biri değildi elindeki… Yani, öyle umuyordu. Hiçbir sıradan ergenlik bunalımı on sekiz yaşındaki bir çocuğu kadın giysileri giymeye zorlamazdı? Üstelik saçlarının uzunluğuna bakılırsa kim bilir kaç senedir uzatılıyorlardı. Tekrar iç çekme isteğini bastırdı, beklenmedik şeylerden gerçekten nefret ediyordu.

‘‘Adım Tovia Hirsch. Şimdiye kadar ismimi duymamış olabilirsin fakat akrabayız.’’ dedi aynı fazla bir şey yansıtmayan ses tonuyla. Kaşlarını hafifçe çatıp başını yana eğdi. ‘‘Burada olmaman gerekiyor, değil mi Nikola?’’ dedi çocuğu rahatsız edici şekilde süzmemek için kendini zor tutarak. Onun yerine gözlerini onun gözlerine dikmişti baskıcı olmayan, ama yine de cevap bekler şekilde.

Konu: Geri: Bol Sürprizli Bir İlk Gün Cuma Mart 30, 2012 6:22 pm

Laila,cesur bir insandı ancak cesurluğunun da bir sınırı vardı.Gayet yavaş bir şekilde eşyalarını toparladı ve sınıfın şaşkın fısırdaşmaları arasında bahçeye doğru yola çıktı.Yol boyunca,sanki bütün hayatı gözünün önünden geçti.Sebebi,velisinin aynı zamanda celladı olmasıydı.Koridorlardan kapıya çıkmadan önce derin bir nefes aldı.Nefesini verdi,merdivenlerden indi ve bahçeye vardı,karşısında kendisi gibi kızıl ancak daha alımlı ve günümüz tarzına uygun giyinmiş bir kadın vardı.

''Oh,sadece bir aynasız.En fazla Mossad'dandır.Oyalar,sonra uyuklamaya geri dönerim.'' diye düşündü.Kadının kendisinde takılıp kalan bakışlarını görünce ister istemez kıkırdadı biraz. ''Tutucu,demek ki torpili var.Kesin Mossad'dan.'' O düşüncelerinin arasında boğulurken kadın konuşmuştu.Laila adını bilmesine ilk şaşırmadı ancak kendisine Nikola diye hitap edilmesi biraz bozmuştu sinirlerini.

Tovia mı? Hirsch mi? Annesinin kızlık soyadı Hirsch.Yazın Polonya'ya,büyük teyzesinin evine gittiğinde bulduğu eski püskü defterde yazan isimdi Tovia Hirsch.Kesinlikle akrabalardı da...Hiç bir botoks seksenlik olması gereken bu yüzü böyle geremezdi.Bu işte,mistik bir şeyler vardı ve bu şeyler Laila'yı bu yeni akrabayla tanıştığı için sevindirdi.

''Burada olmaman gerekiyor,değil mi Nikola?''
Bunu söyledikten sonra sanki sorduğu soru yeterince rahatsız edici değilmiş gibi Tovia gözlerini ona dikti.Güzel,kocaman gözleri vardı Tovia'nın,annesine benzetti.Gözlerini hiç kaçırmadan derin bir nefes aldı ve bu yeni akrabaya Sahir sülalesinin güzelliği hakkında bir şeyler söylemeye karar verdi.
''Eğer bu sülalede doğmasaydım yani akraba olmasaydık kaçmazdım.Babam sana benim değer bilmez,deli biri olduğumu söylemiştir muhtemelen.Sen de ona benim sınırlara uymayan biri olduğumu ilet.Söyleyeceklerim bu kadar.Daha fazlasını istiyorsan,onları da söylerim.Ama tam anlamıyla bana güvenmeni istiyorum.Aklında hiç bir şüphe olmayacak,büyükbüyük teyze Tovia.''

Konu: Geri: Bol Sürprizli Bir İlk Gün Cuma Mart 30, 2012 6:56 pm

Çocuk bir anda dökülürken Tovia ifadesizce onu izledi. İlk konuşmasına göre fazla uzun konuşmuştu, evet. İçini dökmeye hakikaten meraklı duruyordu ve Tovia gözlerini çocuktan ve gözüne hoş gözükmeyen görüntüsünden çekip arkadaki ağaçlara dikti. Çocuğun konuşması bitmesine rağmen anında cevap vermeye tenezzül etmedi, hızlı konuşmaları sevmezdi.

‘‘Baban bana fazla bilgi vermekten kaçındı. Buraya onunla aranızda posta güvercinliği yapmaya değil bir şeyleri çözümlemeye geldim Nikola.’’ dedi bütün sakinliğiyle sonunda konuşmaya başladığında. Aynı şeyi farklı bir tonlamada söylese kırıcı olabilirdi ama Tovia’nın yumuşak sesiyle söylendiğinde gayet sıradandılar. Kendini savunmaya falan çalışmıyordu- sadece en basit haliyle gerçeği söylüyordu. Aslında buraya psikologluk yapmaya da gelmemişti ama… Ah, gençler sandığından da zordu. ‘‘Sınırlara uymadığını görüyorum.’’ dedi ekledi kuru kuru.
Gözlerini kapayıp bir an düşündü. ‘‘Tercihlerin kimseyi ilgilendirmez, ama topluma uymak hayatını kolaylaştırır. Ailene söylemeden ülkeden kaçmak sence de aşırılık değil mi?’’ Kendisinden uzun boyuyla ne giyerse giysin erkek olduğu belli olan çocuğa bakma kararı aldı başını hafifçe kaldırarak. ‘‘Kan bağı sandığından önemlidir. Sana güveniyorum.’’ Şu ana bir dokunuşun uyacağını düşünse de yakın temastan nefret ettiği için hiçbir hareket yapmadı. ‘‘Seni evine dönmene zorlayamam. Ama akrabaların arasındaki bir sorun bütün aileyi ilgilendirir.’’ en azından benim gibi ilgilenecek ailesi kalmamış biri için…

Çocuk ona şantaj yapacakçasına yaşına yönelik bir şekilde hitap ettiğinde dudağının kenarı hafifçe kıvrıldı. Barışçıl olabilirdi ama saf değildi Tovia, zekiydi ve daha da önemlisi, kendini ve kimliğini her şekilde korumayı öğretnmişti. Üstelik çocuğun kanıtı yokken bunu yapması… Aptal cesaretiydi. Bir hareketiyle onun hafızasını değiştirecek güce sahipti Tovia, fakat bunu yapacak mıydı? Hayır… Aşırılığa gerek yoktu. Buna yorum yapmayacaktı, çözmeleri gereken konu daha mühimdi. Yarı gülümsemesini bırakıp ciddiyetini takındı.
‘‘Neden İngiltere’ye geldin Nikola?’’

Konu: Geri: Bol Sürprizli Bir İlk Gün Cuma Mart 30, 2012 7:40 pm

''Bu zaten çözümlendi.'' dedi Tovia'ya,onun ifadesiz ve kuru ses tonunun aynısıyla.Ve ekledi,''En kolayı hayatı kendi istediğin gibi yaşamaktır,ben de bunu yaptım.Ben ailemi onlar beni reddettikten sonra reddettim,ayrıca sen de olmasan kimse beni arayıp sormamıştı.Onlardan ayrılalı 4 sene oldu zaten.Buraya gelmeden önce başka bir evde yaşıyordum.''
O herifle ilgili herhangi bir şeyden bahsetmek bile ürpertiyordu onu,her bahsedişinde sanki o anları yeniden yaşıyordu.

İşte onunla ilgili bir soru daha...Onu öldürmeden önceki güne geri döndü,kendiyle hesaplaştığı güne.Laila asla sorunlarından kaçmazdı,onları pat diye önüne koyardı.Laila insanlardan kaçardı,kendinden değil.O anları yeniden hatırladı ve yavaşça titremeye başladı,o anda yaptığı gibi gözlerini sıktı ve bedenini kilitledi.
''İngiltere'ye geldim çünkü İsrail'de beni seven kimse kalmamıştı.Orada kendimi hiç güvende hissetmiyordum,ben de yeni bir hayata atlamaya karar verdim.''